Freeluchttheater Rückschau

Oh man, wat weer dat schön. Endlich kunnen wi woller op de Bühn stahn un Theater speelen. Na veele nich so eenfache Probeabende, kunnen de „Aasgeier över Schlutter“ endlich fleegen. Dör Corona is dat letzte Freeluchttheater all woller dree Jahr her, also dat wurt höchste Tiet dat wi Theater speelt.

Sogar Petrus har een Insehen mit us un hett us meist Tiets goodet Weer schickt. Veele Tokiekers hebbt dat nutzt un seck op den Weg to us mokt.

Un dat weer eene goode Entscheidung. For usen Dreeakter hebbt use plietschen Koppelkinner mit bannig veel Spaß ehre „Söte Henriette“ op de Bühn bracht. De junge Truppe hett ok de lange Pause good överstahn, woröber wi us ganz duchtig freut. Seeker weern wi us dor nich, denn twee Jahr Pause is eene lange Tiet för de Kinner.

Jedenfalls hebbt de Koppelkinner un ok de „Olleren“ för ehre Komödie ganz veel Applaus kreegen. All Speelers hebbt ehre Rull bannig good speelt. Sess Abende sind denn meist an Beerwagen wunnerschön utklungen.

Mien hartlichen Dank geiht nochmal an de Familien Hegeler un Wieker, dorfo, dat wi woller Hoff un Hus nutzen druffen. Wat een Luxus for us!

Und an all de flietigen Helpers umto, ohne de wi gar nicht speelen kunnen.

Veelen, veelen Dank. Eck bin so bannig stolt op miene Speelkoppel un freu mi nu all op de nächsten Theaterabende.

Bit dorhen, blievt gesund un kiekt woller rin.

Jor

Herwig Kunst

1. Vörsitter

^^ na baven