De 1. Akt speelt in'n "Narrns". Dat is nich Heven un nich Höll. Dat is dor, wo klar makt ward, wohen de Reis denn nu gahn schall, wenn een doot blewen is.
§ 17 Absatz 3 HHGB - Himmlisch-Höllisches-Gesetzbuch - seggt, dat een Minsch, de nich eendüdig toordnet warrn kunn, för eene begrenzte Tied woller na de Eerd trüch mutt, um een Opgaav to lösen.
Ton Biespiel: Ahn Utnahm de Wohrheit seggen - dat passeert in'n 2. Akt in de goode Stuuv von Kathrin ehrn Öllern.
In'n 3. Akt ward düütlich, dat ok de "himmlischen Heerscharen" nich vör den Tücken vun de Technik gefeit sünd, wat to een riesen Kuddelmuddel föhrt un ton groten Krawall in't Huus vun de jung Deern ehr'n Öllern. Man ton Glück sünd de Weeg vun us leven Herrgott unergründlich...